Pierwsze wzmianki o Mrzezinie pochodzą z 1178 roku, kiedy w dokumencie fundacyjnym wieś nazywana jest Merezina.  W okresie średniowiecza wieś znana była m.in. z połowów łososi w pobliskiej rzece Reda. Na terenie wsi w ubiegłym stuleciu znajdowano monety pochodzące z czasów cesarstwa rzymskiego (ok. V i VI wiek n.e.). W Mrzezinie w 1939 i 1953 roku zostały znalezione ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza, m.in. groby skrzynkowe. W przekazie z 1776 roku podawany jest młyn wodny o konstrukcji szkieletowej, pochodzący z 2 poł. XVIII wieku. Wieś  położona  jest około 2 km od Zatoki Puckiej, oraz na skraju wysoczyzny, w sąsiedztwie rezerwatu przyrody Beka na morenowym wzniesieniu Kępy Puckiej. Wieś usytuowana jest pomiędzy dwoma rzekami Gizdepką oraz Redą, w otoczeniu lasów i Zatoki Puckiej. Z Mrzezina roztacza się widok na zatokę Pucką, pradolinę Redy i Kępę Oksywską.