Pierwsze wzmianki o Mrzezinie pochodzą z 1178 roku, kiedy w dokumencie fundacyjnym wieś nazywana jest Merezina. W okresie średniowiecza wieś znana była m.in. z połowów łososi w pobliskiej rzece
Reda. Na terenie wsi w ubiegłym stuleciu znajdowano monety pochodzące z czasów cesarstwa rzymskiego (ok. V i VI wiek n.e.). W Mrzezinie w
1939 i
1953 roku zostały znalezione ślady osadnictwa z wczesnej
epoki żelaza, m.in. groby skrzynkowe. W przekazie z
1776 roku podawany jest młyn wodny o konstrukcji szkieletowej, pochodzący z 2 poł. XVIII wieku. Wieś położona jest około 2 km od
Zatoki Puckiej, oraz na skraju wysoczyzny, w sąsiedztwie
rezerwatu przyrody Beka na morenowym wzniesieniu Kępy Puckiej. Wieś usytuowana jest pomiędzy dwoma rzekami
Gizdepką oraz
Redą, w otoczeniu lasów i
Zatoki Puckiej. Z Mrzezina roztacza się widok na zatokę Pucką, pradolinę Redy i Kępę Oksywską.